Rosamunde Pilcher "Poszukiwacze muszelek"

Pisałam już o książkach Rosamunde Pilcher. Podoba mi się styl w jakim są one pisane. Są trochę na kształt XIX-wiecznych powieści, które wiernie odzwierciedlały rzeczywistość z naciskiem na szczegóły życia. W powieściach Pilcher mamy wiele opisów, zarówno otoczenia zwenetrznego, jak plaże, miasta, ogrody, ale też szczegółowe opisy pomieszczeń oraz tego, co się jada, jak się spędza czas, czy jak są ubrane postaci, itd. Pozwala to czytelnikowi zobaczyć ze szczególami te przestrzenie i niejako znaleźć się w tych miejscach, a nawet poczuć wiatr na twarzy, czy smak potraw. 

"Poszukiwacze muszelek" to historai życia Penelony, 64-letniej kobiety, córki słynnego malarza, która ma za sobą lekki zawał, nieudane małżeństwo, troje dzieci, w tym dwoje egoistycznych i zapatrzonych w siebie. Marzy o tym, by powrócić do miejsca w Kornwalii - miasta Porthkerris, gdzie spędziła młodość i przeżyła miłość swojego życia. W powieści poznajemy nie tylko życie Penelopy, ale też innych osób z jej otoczenia - matki, ojca, jej trojga dzieci, męża, ukochanego i wielu innych. Każdy rozdział, mimo, że przybliża inną postać, to pokazuje kolejny aspekt życia Penelopy. I w ten sposób poznajemy losy tej neituzinkowej kobiety. Jej beztroską młodość w artystycznej rodzinie, lata wojny pełne wyżeczeń, ale i pięknej miłości i jeszcze trudniejsze powojenne, które przyniosły szarość życia w nieudanym małżeństwie i wieczne borykanie się z biedą, po czasy obecne, które Penelopa na wszystkie sposóby zapełnia kolorami i radością. 

Dla mnie to książka o niezależności. Penelopa za wszelką cenę chce pozostać niezależna. Nie ulega naciskom dzieci: Noela i Nancy, aby sprzedać obrazy swego ojca i podzielić majątek miedzy nich. A gdy się już decyduje na sprzedaż dwóch mniejszych obrazów, to pieniądze przeznacza na podróż do Kornwalii z dwojgiem młodych ludzi. Do czego ma prawo. Szczęśliwie Penelopa ma swojej stronie jedną córkę - Oliwię. Obrazu "Poszukiwacze muszelek" nie sprzeda nidy, ale i tak nie wpadną w zachłanne ręce dwojga jej dzieci. To też książka o tym, co jest w życiu ważne - miłość, przyjaźń i właściwe podejście do pieniędzy.  

Książki Rosamunde Pilcher

Przygodę z Rosamunde Pilcher zaczęłam od jej opowiadań pt. „Błękitna sypialnia”, wspominałam o niej tutaj w tym wpisie. Potem przeczytałam "Przesilenie zimowe". Tzn. jakieś 25 lat temu przeczytałam  książkę "Poszukiwacze muszelek", ale nic zgoła z niej nie pamiętam. Moja siostra jest fanką tej autorki i ma ich sporo. Nie wiem, nie sprawdzałam, czy to są wszystkie, które zostały przetłumaczone na język polski. Po przeczytaniu tych opowiadań nabrałam ochoty na więcej. 

Nie są to książki dla wszystkich. Nie ma w nich sensacji, ale jest wartka akcja i ciekawe historie o losach ludzi, które są opowiedziane w taki sposób, że wciągają, przynajmniej mnie. Sa to opowieści - hm... trochę o niczym, tzn. o normalnym życiu zwykłych ludzi. Jest w nich wiele opisów miejsć - np. dokładnych opisów pomieszczeń, krajobrazów, posiłków i dań, które podoawano, itp. Może dlatego, że to historie takie zwyczajne - idzie się pracować w ogrodzie, jedzie sie na rowerze, ogląda starocie wsklepie z antykami, wybiera się materiałl na zasłony do okna. A jednocześnie oddają ducha czasów, które opisują, np. lata wojny, albo lata powojenne lub też późniejsze lata 60 i 70. Dla mnie to trochę podglądanie jak żyli wtedy Anglicy. Jedna rzecz, która rzuca się w oczy, to ich zwyczaje. Oczywiście five o clock i rytuał picia herbaty, ale też rytuał picia alkoholu. Do lunchu, przed kolacją, po kolacji i przed snem. Jak dla mnie to szaleńswto - zwłaszcza w świetle najnowszych badań nad wływem alkoholu na zdrowie człowieka, a zwłaszcza na mózg. Alkohot to neurotoksyna. Tu przypominają mi się nasze polskie powiedzenia, które mają, jak się okazuje, wiele prawdy w sobie: "Od piwa głowa się kiwa, a od wódki rozum krótki", albo: "Wódka nie załatwia niczego, oprócz konsumenta." "Ile wódki w głowie, tyle prawdy w słowie."

W tej kolejności je czytałam, tzn. została mi na koniec książka pt. "Poszukiwacze muszelek". Zosatwiłama sobie ją na koniec, bo dawno, dawno temu ją czytałam, ale nic z niej nie pamietam. 

1. "Błekita sypialnia" - nie ma na powyższym zdjęciu
2. "Zimowe przesilenie" - nie ma na powyższym zdjęciu
3. „Kwietniowy śnieg”
4. „Pusty dom”
5. „Czas burzy”
6. „Inne spojrzenie”
7. „Ostatnie dni lata”
8. „Odgłosy lata”
9. „Fiesta w Cala Fuerte”
10. „Wrzesień”
11. „Dziki tymianek”
12. „Powrót do domu”
13. „Poszukiwacze muszelek”

Rosamunde Pilcher "Przesilenie zimowe"

 Ostatnio wpadły mi w ręce opowiadania Rosamunde Pilcher. Tak, bardzo mi się spodobały, że postanowiłam przeczytać jesczez coś tej autorki. Tak się składa, że moja starsza siostra jest wielbicielką tej pisarki i ma w swojej bibiloteczce całkiem pokaźny zbiór jej książek. Dawno nie zdażyło mi sie zarywać nocy dla książki. Niech własnie to świadczy o jakości tej prozy. Przy czym, niech nikt nie spodziewa się tu jakiejś sensacyjnej i wciągającej powieści. 

Książki z akcją przed Bożym Narodzeniem najlepiej czytać w tym właśnie czasie. Teraz mamy już piekną, choć zimną wiosnę, ale książkę i tak warto przeczytać. Jest to bardzo ciepła opowieść o ludzkim życiu, w którym przeplatają się dobre i gorsze chwile. Bohaterami są: Elfrida, Oscar, Carrie, Lucy i Sam, którzy zamieszkują wspólnie w opuszczonym dworze w Szkocji i spędzaja tam świąteczny czas. Wspólnie spędzony czas zacieśnia między nimi więzy, rodzą się przyjaźnie i miłości. Pozwolę sobie nawet napisać, że ta książka nie jest o niczym nadzywczajnym. Jest o zwykłym życiu kilku bohaterów, ale napisana tak, że chce się wiedzieć co będzie dalej. 

Życzenia Wielkanocne 2025

***

Z okazji Wielkanocy życzę Wam chwili wytchnienia od codzienności,

promieni słońca wpadających przez okna i serc przepełnionych wdzięcznością.

Niech ten świąteczny czas będzie pełen spokoju,

ciepła rodzinnych rozmów i uśmiechów bez okazji.

A wśród świątecznych smaków i zapachów — niech nie zabraknie radości!

Kolorowych pisanek, lekkiego sernika i… dużo, dużo dobra.

***

Rosamunde Pilcher „Błękitna sypialnia”

Rosamunde Pilcher to brytyjska autorka poczytnych książek. Przeczytałam kilka jej książek, ale to było dawno temu. Tym razem natknęlam się na tomik opowiadań pt. "Błękitna sypialnia" tej autorki. Dawno nie czytałam opowiadań. A te są szczególnie warte uwagi.

Opowiadania Rosamunde Pilcher są o najzwyklejszym życiu. Akcja obejmuje zazwyczaj jeden lub kilka dni, czasem jest to kilka tygodni. Ich bohaterowie to zwykłe osoby, prowadzące najnormalniejsze życie. Pracują w biurze lub na roli, wychowują dzieci, zajmują się zwierzętami, rodzą dzieci, umierają. Niby nic nadzywczajnego się w nich nie dzieje, ale sposób, w jaki te zwykle dni i historie są opowiedziane, potrafią dogłebnie wzruszyć i wycisnąć łzy. 

To, co jest dla mnie najpiękniejsze w tych historiach, to to, że każde z tych opowiadań kończy się nadzieją. Nam, w tym pędzącym świecie, także potrzebna jest nadzieja. Na to, że znajdzie się dobry sąsiad, który pomoże w trudnej sytuacji, że zakręty życia się wyprostują, że nawet w jesieni życia można znaleźć przyjaźń i pasję. 

Polecam serdecznie wszytskim tym, którzy mają gorsze dni. Po przeczytaniu ich zostaniecie podniesieni na duchu. 

Książki przeczytane w 2024 roku

 Zupełnie nie ma się czym chwalić. W tamtym roku przeczytałam mało książek, a części z nich nie dokończyłam. Na koniec wpadła mi w ręce mała niepozorna książeczka „Tak, jak myśli człowiek” autorstwa Jamesa Allena. Książka jest skarbnicą krótkich, ale głębokich sentencji, które zachęcają do refleksji nad własnym życiem i działaniami. Oto kilka inspirujących cytatów z tej książki:

• "Człowiek jest tym, o czym myśli przez cały dzień."
• "Okoliczności nie tworzą człowieka, lecz ujawniają go."
• "W duszy człowieka tkwią nasiona wszelkiego dobra i zła; to, co pielęgnuje, będzie dominować w jego życiu."
• "Czyste myśli i cele prowadzą do czystego życia i sukcesu."
• "Jeśli człowiek myśli prawidłowo, żyje prawidłowo; jeśli myśli źle, cierpi."
• "Pokój ducha to rezultat samokontroli, wytrwałości i siły woli."
• "Człowiek nie może bezczynnie marzyć o sukcesie, lecz musi wytrwale działać w zgodzie ze swoimi pragnieniami."
• "Myśli o miłości, współczuciu i życzliwości rozświetlają życie i prowadzą do harmonii."
• "Pokój i radość znajdują się w umyśle człowieka, który opanował swoje myśli."
• "Człowiek, który kontroluje swoje myśli, staje się panem swojego losu."

Książki przeczytane w 2024: 

1. Joanna Kuciel-Frydryszak „Chłopki. Opowieść o naszych babkach” (przełom2023/2024) (niedokończona)
2. Nicholas Sparks „Kraina marzeń”
3. Daniel Goleman „Inteligencja emocjonalna”
4. J.K. Rowling „Harry Potter i kamień filozoficzny”
5. J.K. Rowling „Harry Potter i komnata tajemnic”
6. Jakub Małecki „Dżozef” (niedokończona)
7. Gabriela Gargaś „Dobrze, że jesteś” 
8. L.M. Montgomety „Ania z Avonlea” 
9. Lucinda Riley „Dom orchidei” 
10. Anna Sakowicz „Postawić na szczęście”
11. Wiktor Gomulicki „Wspomnienia niebieskiego mundurka” (niedokończona)
12. Steven Pressfield „Aleksander Wielki” (niedokończona)
13. Grażyna Jeromin-Gałuszka „Skradzione lato” (niedokończona)
14. L.M. Montgomety „Błękitny zamek”
15. Yuval Noah Harari „21 lekcji na XXI wiek”
16. Zygmunt Miłoszewski „Jak zawsze”
17. Karol Dickens „Klub Pickwicka” Tom 1 (niedokończone)
18. Delia Owens „Tam, gdzie śpiewają raki”
19. James Allen „Tak, jak myśli człowiek”
20. Greg McKeown „Esencjalista. Mniej, ale lepiej” 

Życzenia Na Boże Narodzenie 2024

 

🎅🏼❄️🎄⛄️

Z okazji Świąt Bożego Narodzenia życzę wszystkim Czytelnikom tego bloga,

aby był to czas wypełniony miłością i ciepłem, radością oraz obecnością bliskich osób.

A każdy dzień Nowego Roku niech będzie okazją do budowania piękniejszego świata wokół nas.

 

Wesołych Świąt i Szczęśliwego Nowego Roku 

życzy Fraszka